ارزش صدقه دادن

يكي از ارادتمندان مرحوم علامه طباطبایی مي‌گويد:
روزي آقاي طباطبايي را در مشهد ديدم كه از كوچه‌اي عبور مي‌كرد و به فقيري برخورد كه روي زمين نشسته بود. پولي از جيب درآورد و كف دست خود گذاشت و پيش آن نيازمند نشست و گفت: «بردار» فقير پول را برداشت، پس از آن، علامه دست او را بوسيد و برخاست و رفت.
بنده به ايشان عرض كردم: اين كار شما ـ كه فرموديد پول را بردار و بعد هم دست او را بوسيديد ـ چه دليلي داشت؟
فرمود: در روايت است كه صدقه پيش از آنكه در دست فقير قرار گيرد، در دست خدا قرار مي‌گيرد. همچنين خداوند مي‌فرمايد: «يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ؛ دست خداوند بالاي دست آنان است.» (فتح: 10) پس رسم ادب اين است كه دست انسان زير دست خدا قرار گيرد، من به فقير گفتم پول را بردارد تا دست خدا ـ كه ميان دست من و او قرار مي‌گيرد ـ بالاتر از دست من باشد.
بنابراين، دست صدقه گيرنده، دست خداوند را زيارت كرده است و من، آن دست زائر را براي تبرك بوسيدم.

1. صدقات پيش از آنكه به دست فقير برسد، در دست خدا قرار مي‌گيرد.
منبع مقاله :
زمهر افروخته، نويسنده سيد علي تهراني، ناشر سروش، محل چاپ تهران، سال چاپ 1383، نوبت چاپ سوم، صفحه 39 .
www.irc.ir